Մհերի զոհվելուց հետո զգացի, որ ես չեմ մեռել, բայց չեմ էլ ապրում․ Գուրգեն Ավետիսյան․ Կյանքին ասել այո՛

44-օրյա պատերազմի  օրերին փոքրամարմին Գուրգենն առաջին իսկ պատահած զենքով, ինչպես ինքն է ասում, անօդաչու է  խոցել, բայց ինքն էլ վերադարձել  է  խոցված․ պատերազմը տարավ  Գուրգենի մանկության ու նաև բանակային մտերիմ  ընկերոջը՝ Մհերին, որի հետ միասին երաժշտական կրթություն  են  ստացել, իսկ ծառայության ընթացքում միասին հաճախ նվագել զորամասում։ 

Պատերազմից հետո կորցրել է  նվագելու ցանկությունը, մինչդեռ՝   որոշել էր երաժիշտ դառնալ։ Այժմ փորձում է անգլերեն սովորել, գիտելիքներ ստանալ մարքեթինգի ոլորտում, բայց մասնագիտական ապագան առայժմ մշուշոտ  է։ 

Գուրգեն Ավետիսյանը ծնվել է 2001 թվականի հունվարի 22-ին, Երևանում։  Ծառայել է Լեռնային Ղարաբաղի Ասկերանի շրջանում,  հրձիգ էր։ Զորացրվել է 2021-ի հուլիսի 24-ին։