Գնդապետ Արտյոմ Միրզոյանը զինվորական կյանքը սկսել է ռազմական ինստիտուտից. եղել է կուրսանտ, ապա՝ դասակի, վաշտի, գումարտակի հրամանատար։

Առաջնագիծ մեկնելուս օրը՝ ինձ ճանապարհելիս, Մերի անունով մի աղջիկ Կինդեր սյուրպրիզ նվիրեց, ու պայմանավորվեցինք, որ երբ վերադառնամ, միասին ենք բացելու ու տեսնելու անակնկալը։ Մի քանի օր անց՝ կրակահերթի ժամանակ, ընկա, շոկոլադը վնասվեց, բայց ձվիկը պահեցի վերեւի գրպանումս։

Նելլին պատմում է, որ ամուսինը՝ 27-ամյա Հարություն Մկրտչյանը, պատերազմի ժամանակ Ջրականում է եղել, մասնակցել է թեժ մարտերին, այնուհետև տուն է վերադարձել, սակայն պատերազմի ավարտից հետո՝ նոյեմբերի 26-ին, ամուսնուն կրկին կանչել են՝ Լաչին տանելու նպատակով:

Զորակոչվել է 2019-ի հունվարի 17-ին։ Ծառայել է Մուղնիի զորամասում, ապա՝ ծառայությունը շարունակել Արցախում։ 44-օրյա պատերազմի ամենատպավորիչ պահերը պատերազմի առաջին ու վերջին օրերին էին․ զինվորներին միրգ ու քաղցրավենիք բերած արցախցի թաց աչքերով տատիկին ու նոյեմբերի 9-ին մեծ հիասթափություն բերած պատմական փաստաթուղթը երբեք չի մոռանա։

Երդմնակալության օրը ժպիտը դեմքից չէր հեռանում, հպարտությամբ ցույց էր տալիս զինվորական համազգեստը։ Ես էլ մտածում էի՝ խաղաղ ժամանակներ են․ երկու տարիներն արագ կանցնեն, որդիս էլ կվերադառնա մոտս:

Մելիք Սողոմոնյանը նահատակվել է հոկտեմբերի 27-ին Մատաղիսում: Զոհվել է հանուն Արցախի, հանուն իր տան, հանուն իր եղբայրների ու քույրերի եւ հանուն այն երեխաների, որոնց ցանկանում էր ֆիզիկայի դասեր տալ ու մեծ բարձունքների հասցնել:

Ռազմաճակատ մեկնելու օրը Ռաֆայելը չի հասցրել անգամ հրաժեշտ տալ սիրելի կնոջը, իսկ պատերազմի օրերին պահվող հեռախոսակապն ընդհատվել է նոյեմբերի 9-ին, զինադադարից ժամեր առաջ

Իրենց հրամանատարությունն էլ շատ լավ գիտի, իջնողներն էլ են պատմել, ասում են՝ մենք տեսանք, որ էնտեղ կռիվ ա, տղերքը կռիվ են անում, ու, տեսնելով հանդերձ, ոչ ոք օգնության չի գնացել։ Ամուսինս զանգել ա, ասել՝ եթե չեք գալիս, գոնե զենք ուղարկեք, զենքը վերջանում ա… Զենք էլ չեն ուղարկել, թողել են շրջափակման մեջ, կռիվ են տվել՝ մահը աչքերի առաջ

Թիվ 119 ավագ դպրոցի Գոռ Սարկիսյանի անունը կրող դասարանի առաստաղին խաղաքարտ կա կպած։ Դասընկերների հետ հնարքներ անելիս, երբ ուսուցիչը մտել է դասարան, Գոռը ձեռքի խաղաքարտը շփոթված վերեւ է նետել, ու քարտը մնացել է առաստաղին կպած։ Դասղեկը թույլ չի տալիս, որ պոկեն․ Գոռից մնացած հուշ է։

Դիանան և Հայկն ամուսնացել են 2012-ին։ Այդ նույն թվականից Հայկ Ղրիմյանը սկսել է ծառայել խաղաղապահ զորքերում։ 2016-ին՝ Ապրիլյան պատերազմի ժամանակ, Հայկը, թեև արձակուրդում է եղել, կամավոր մեկնել է Արցախ։ Պատերազմից հետո որոշել է մնալ Արցախում և ընտանիքով Հրազդան քաղաքից տեղափոխվել է Ստեփանակերտ։