Ծնվել է 1998թ.-ի հոկտեմբերի 21-ին քաղաք Երևանում: 2006-2016թթ սովորել է Երևանի Աշոտ Մանուկյանի անվան N93 միջնակարգ դպրոցում։ Մանկությունից սիրել է ազգային, հայրենասիրական երգեր: Հանրակրթական դպրոցին զուգահեռ 2010-2016թթ. սովորել է Ջիվանու անվան աշուղական դպրոցում, երգեցողության և քամանչայի դասարաններում։ Մասնակցել է համերգների, փառատոնների, արժանացել է պատվոգրերի։
2017թ.֊ի հունվարի 19֊ին զորակոչվել է պարտադիր զինվորական ծառայության, ծառայել է Արցախի ինքնավար հանրապետության Մարտունու շրջանի ՊԲ 35383 զորամասում։ Տեսակով պայքարող էր, գիտակցական բարձր կարողությամբ, ծնողասեր, օժտված էր մարդկային բարձր հատկանիշներով։ Ուներ հավանած աղջիկ, և ամուսնության նպատակ ունեին։ 2020թ.֊ի սեպտեմբերի 26-ին հրավիրել էր սիրելիին տուն։
2020 թ.֊ի սեպտեմբերի 27-ին բռնկված արցախ֊ադրբայջանական պատերազմի լուրը ստանալով ինքնակամ ներկայանում է զինվորական տեղամաս, կամավորագրվում է, և սեպտեմբերի 27֊ին մեկնում Ասկերանի զորամաս։ Երկար ժամանակ իրենից տեղեկություն չկար։ Մեկ օր զանգահարեց և այդ իր վերջին զանգն էր։
Ասկերանում հանդիպում է հարևանի որդուն Ներսոյին, ում ձեռքերի վրա հաջորդ օրը ավանդում է հոգին։ Մասնակցել է Ակնայի շրջանի Մաքսուդլու բնակավայրում տեղակայված Դ20 ՀԴՆ 2֊րդ հրետանային մարտկոցի կրակային դիրքի պաշտպանության համար մղվող մարտերին։
Զոհվել է հոկտեմբերի 8֊ին Ակնայում հակառակորդի կողմից անօդաչու թռչող սարքի արձակած արկի հարվածից , փրկելով մարտական ընկերոջ կյանքը։ Նրա սխրանքները բազմաթիվ են, տեսակով խիզախ էր, հերոսական։
Հուղարկավորված է Եռաբլուր զինվորական պանթեոնում։
Հետմահու 2021թ.֊ի հունվարի 12֊ին Ահ֊ի նախագահ՝ Ա. Հարությունյանի ՆՀ֊1796 հրամանով Հ.Գ. Հարությունյանին հայրենիքին մատուցած ծառայության և խիզախության համար շնորհվել է «Մարտական ծառայություն» մեդալ, «Սասունցի Դավիթ Աշխարհազոր» շքանշան։
