Նկարիչ-դիզայների իր մասնագիտությամբ երբեք չի զբաղվել, փոխարենը՝ ուժն ու տաղանդը լիուլի սպորտում է կիրառել․ գեղասահքից մինչև կիոկուշին կարատե։ Կիոկուշին կարատեի մարզիչ Հովհաննես Կիրակոսյանը պատերազմից հետո մասնավոր ընկերության անվտանգության համակարգում է աշխատում։
2016 թ ապրիլի 14-ին Արցախում զոհված Մանվել Գևորգյանը ծառայում էր Մարտունիում։ Մանվելը ծնվել էր 1997թ. մայիսի 14-ին, զոհվել՝ իր ծննդյան օրվանից ուղիղ մեկ ամիս առաջ։ Սովորում էր Ֆիզիկական կուլտուրայի հայկական պետական ինստիտուտում։
Դեռ փոքր էր, երբ որևէ տոնախմբության կամ տնային նեղ հավաքների ժամանակ՝ նրան կենաց ասելու հնարավորություն էին տալիս, առանց վարանելու բաժակ էր բարձրացնում սահմանը պահող զինվորների համար ու զոհվածների հիշատակին։
Հայկը խոսել չի սիրում, մեր զրույցի ընթացքում ամեն երկրորդ բառից հետո Շիրակի մարզի իր հարազատ բարբառով պարտադիր հարցնում էր՝ է, հերիք չէ՞։ Նրա մարզիչը՝ Հասմիկ Նալբանդյանը պատմում է, որ մարզումների ժամանակ էլ Հայկը չափազանց հանգիստ ու լուռ է։ Ասում է՝ դինջ-դինջ հաղթում է։
Հենրիկ Ղահրամանյանը ծնվել է Ռուսաստանի Դաշնությունում՝ 1996 թվականի նոյեմբերի 28-ին: 2003 թվականին ընտանիքը մշտական բնակության է եկել Մասիս քաղաք։ Սովորել և ավարտել է Մասիս քաղաքի թիվ 2 դպրոցը:
Ընդամենը 1 կգ 900 գ։ Այսքան էր Մանվել Գևորգյանի քաշը, երբ լույս աշխարհ եկավ։ Հետո, սակայն, բոլորը զարմանում էին, թե ինչպես է փոքրամարմին տղան ժամ առ ժամ մեծանում:
Տավուշի մարզի սահմանամերձ Բարեկամավան գյուղից քսանյոթամյա Սոս Մուքելյանը Արցախյան երրորդ պատերազմին մասնակցել է որպես պահեստազորային ծառայող: Սոսն ամուսնացած է, ունի մեկ երեխա: Ինչպես ինքն է ասում՝ հստակ զբաղմունք չունի։
Մխիթարը պայմանագրային զինծառայող է եղել, սակայն վերջին երեք տարիներին դուրս էր եկել ծառայությունից և շինարարությամբ զբաղվել։ Պատերազմի լուրը լսելուն պես մեկնել է առաջնագիծ։ Զոհվել է հոկտեմբերի 5-ին։
Սարգիս Մարդանյանը ծնվել է 2000 թվականի սեպտեմբերի 22-ին Երևանում։
Բանակ է զորակոչվել 2019-ի հունվարին, ծառայել է Հադրութում, որտեղ էլ կռվել է 44-օրյա պատերազմի օրերին։
Հրայր Մհերի Դանիելյանը ծնվել է 1997 թվականի հուլիսի 22-ին Արցախի Հանրապետության (այժմ օկուպացված է Ադրբեջանի կողմից) Մարտունու շրջանի Նորշեն գյուղում։ 2003 թվականին ընտանիքով տեղափոխվել են Ստեփանակերտ և Հրայրը նախնական կրթությունն ստացել է Ստեփանակերտի Խաչատուր Աբովյանի անվան թիվ 1 դպրոցում։
