Արցախյան 44-օրյա պատերազմում հերոսաբար զոհված տանկիստ Գևորգ Ջավախյանը դեռ 2019 թվականին զինծառայության մեկնելուց առաջ մի գրառում էր կատարել, որը տպավորվել է նրա ընկերներնի ու հաազատների մեջ։
Արցախյան գոյապայքարում աչքի են ընկել հերոս հայորդիներ, ովքեր, չմտածելով իրենց սեփական անձի մասին, նետվել են մարտի` իրենց ջահել կյանքը զոհաբերելով հանուն հայրենիքի։ Նրանցից էր տավուշցի տասնութամյա հերոսը, ով ընդամենը հաշված օրեր էր, ինչ ծառայում էր բանակում, բայց առաջինն էր արձագանքել հրամանատարի կոչին ` մեկնել դիրքեր։ Վարուժան Արմանի Սաղումյանի անունը մինչ օրս էլ ծանոթ-անծանոթների շուրթերին է։
Լեյտենանտ Աշոտ Կոստյայի Մաթևոսյանը (ծնված 1978թ.), Արցախա-ադրբեջանական պատերազմի լուրն առնելով, կամավորագրվեց և անմիջապես մեկնեց ռազմաճակատ: Նա Երևանի ժողովրդական տնտեսության ինստիտուտի շրջանավարտ էր, սովորել էր 1994֊-1999թթ. (մասնագիտությունը` «Նյութական ռեսուրսների կառավարում և արտադրական միջոցների մեծածախ առևտրի կազմակերպում»):
Ոստիկանության զորքերի պայմանագրային ծառայող Մեսրոպ Նազարյանը իր գումարտակում ամենաերիտասարդն էր, ընդամենը 21 տարեկան: Նա զոհվել է նոյեմբերի 7-ին Շուշիում` ոստիկանության զորքերի 45 ծառայողների հետ:
Արցախում թշնամու դեմ ծավալված մարտերում զոհված Վաղինակ Աբգարյանը 26 տարեկան էր, զինկոմիսարիատի միջոցով մոբի հետ միասին հոկտեմբերի 17-ին մեկնել էր ռազմաճակատ։ Սակայն, մի քանի օր անց, հոկտեմբերի 24-ի գիշերը զոհվել է։
Ալեքսեյ Հովհաննիսյանը զոհվել է հոկտեմբերի 30-ին։ 44 օր անց ԴՆԹ փորձաքննությամբ նույնականացվել է Ալեքսեյի մարմինը։ Նրան հուղարկավորել են դեկտեմբերի 12-ին Եռաբլուրում։ Պարտադիր զինվորական ծառայության տղան մեկնել էր 2019 թվականի ամռանը։
Խաչատուր Մանուկյանը արդեն 22 տարի ծառայում է զինված ուժերում: Նա լեյտենանտ Սարգիս Մանուկյանի հայրն է:
«Վերջին զանգը հոկտեմբերի 2-ին է եղել, եղբայրս շատ էր անհանգստանում. թշնամին Ջրականի զորամասը պայթեցրել էր, իսկ ներսում 400 զորակոչիկ է եղել: Ինձ նաև խնդրեց, որ զանգեմ դասընկերոջ ծնողներին, իմանամ՝ տղայից լուր ունե՞ն, որովհետև դասընկերը այդ պայթեցված զորամասից է եղել»։
«Հույսի ու հուսահատության արանքում դա իրական խելագարություն էր»․ այսպես է նկարագրում որդուն փնտրելու իր ճանապարհը Դավթի մայրը՝ Սիլվա Պետրոսյանը:
Թաթուլը միշտ ասում էր, որ եթե պատերազմ լինի, բոլորս պետք է գնանք։ Ինքն էլ պատերազմը սկսվելուն պես զինվորագրվել ու Արցախ է մեկնել։
