Արցախյան 44-օրյա դաժան պատերազմի ժամանակ ցավոք կորցրեցինք հազարավոր լուսավոր երիտասարդների, նրանցից մեկն էլ անմահ հերոս ԳՈՌ ՎԱՐԴԱՆԻ ԵՐՄԱԼՈՎՅԱՆՆ էր։
Հարություն Հակոբյանը զորակոչվեց 2019 թվականին «Ես եմ» ծրագրով, զորացրվել է 2022-ի հունվարի 25-ին, այնպես որ 44-օր պատերազմը չշրջանցեց նաև նրան։ Ծառայության շրջանում Հարութը նաև կորցրեց մայրիկին, որը երկար ժամանակ տառապում էր քաղցկեղով։ 2019-ի ամռանը արձակուրդ էր եկել, զորամաս վերադառնալուց երեք օր անց մայրը մահացավ։
Հակոբը չափված-ձևված էր թե՛ մանկության տարիներին, թե՛ ավելի հասուն տարիքում: Նաև ակտիվ էր՝ կախված իրավիճակից: Բարի էր: Երբ իրենից տարիքով փոքր ինչ-որ մեկի վրա բարկանում էինք, կանգնում էր երկուսիս մեջտեղում ու ասում՝ մա՛մ, ինքը փոքր է: Շատ ջիգյարով էր: Ընտանիքի անդամների, բարեկամների հետ այնքան ջերմ էր: Նույնիսկ պատերազմի ժամանակ հետաքրքրվում էր բոլորից՝ քրոջից, հորեղբոր երեխաներից, քեռուց
Առանց Գարիկի անտանելի էր ապրել․․․փոքր Գարիկը մեզ թեթևացրեց..․ մեր տրամադրությունը, մեր դեմքը բացվեց
Առևտրով էր զբաղվում, խանութ ուներ։ Ասում էր՝ ամաչում եմ, որ ես խանութի դիմաց նստած եմ, իմ տղայի տարիքի երեխաները զոհվում են։ Բոլորը թուղթ էին հանում, որ չգնային, թուղթն իր ձեռքը, մի թևը լրիվ երկաթով էր հավաքված։ Ասացի՝ Վարուժ, էդ թևով ո՞նց ես գնալու, ասաց՝ ես հաշմանդամ չեմ
Վեց ամիս ծառայել է Արմավիրի հակատանկային գումարտակում, կրտսեր սերժանտի կոչումով տեղափոխվել է Որոտան (Կուբաթլու): Տանկի հրամանատար էր: Պատերազմի ժամանակ տղաների հետ այնտեղից տեղափոխվել են Ջրական:
Ամենասովորական աշնանային առավոտը պատերազմի լուրով բացվեց։ Էդգարը ծանր երկընտրանքի առաջ էր՝ մտածել ծնողների մասին, թե՞ լինել եղբոր՝ Դավիթի կողքին, որը ժամկետային զինծառայող էր Արցախում։ Ի վերջո, հաղթեց ավագ եղբոր պարտքի զգացումը։
Աղջնակը նոր էր բակ դուրս եկել, երբ նրանց տնից ոչ հեռու պայթյուն որոտաց։ Վիկտորյան և նրա հետևից դուրս վազող մայրը՝ երեխան գրկին (փոքր եղբայրն էր՝ Արծվիկը), բեկորային վնասվածք ստացան։
Արարատի մարզի Ուրցաձոր գյուղում բնակվող Անդրեասյանների կյանքը շրջվել է այն պահից, երբ որդին 44-օրյա պատերազմի ժամանակ վիրավորվելուց հետո 7-րդ օրը մահացել է։
Նոյեմբերյան քաղաքում է ծնվել Հայկը, մանկությունն ու պատանեկությունն այնտեղ են անցել, այնտեղ է դպրոց հաճախել: Սովորել է թիվ մեկ միջնակարգ դպրոցում: Սիրում էր հումանիտար առարկաները, օտար լեզուները: Իսկ իններորդ դասարանի վերջում որոշեց, որ պետք է ընդունվի Մոնթե Մելքոնյանի անվան ռազմամարզական վարժարան:
