2001թ.-ին Գեղարքունիքի մարզի Գանձակ գյուղում ծնված Միշա Արծրունի Հակոբյանը մեկն է այն հայորդիներից, ով հայրենիքի համար կռվում չխնայեց ամենաթանկը՝ կյանքը:

Հայրենիքի համար իր կյանքը տված Հայկ Ղուլյանը 19 տարեկան էր, Արցախի Շեխեր գյուղից: Սովորում էր Երևանի պետական համալսարանի միջազգային հարաբերությունների ֆակուլտետում:

44-օրյա պատերազմի մասնակից  Հայկ Հայրապետյանը ծնվել է 2000 թվականի  օգոստոսի 3-ին Տավուշի մարզի Իջևան քաղաքում: Սովորում է Եվրասիա միջազգային համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետում, բայց իրավաբանի  մասնագիտությամբ աշխատելու ցանկություն չունի, ուզում է դերասան դառնալ, մանկուց է երազել։

65-ամյա Օլյա Դավթյանը Արցախյան երկու պատերազմների հետևանքով կորցրել է սկզբում ամուսնուն, այնուհետև՝ որդուն։ Ասում է՝ այդպես էլ պատերազմը չթողեց, որ հանգիստ սրտով ապրի

Մարինեի ամուսինը՝ 52-ամյա Ստեփան Սեյրանյանը, զոհվել է Արցախյան պատերազմում։ Ստեփան Սեյրանյանը Մարտունու շրջանի Ջիվանի գյուղում հակառակորդի դեմ թեժ պայքար մղելիս անօդաչու թռչող սարքի հարվածից տեղում մահացել է։

Լուսավոր, ժպտերես Տիգրան Վահանի Մելքոնյանը ծնվել է 2000 թվականի հոկտեմբերի 17-ին Երևանում։ Շատ աշխույժ և չարաճճի էր։

Երբ պատերազմը սկսեց, նա մեկ տարի երկու ամսվա ծառայող էր։ Հրամանատարը պատերազմի առաջին օրը զոհվել էր, Հենրիկը չէր լքել մարմինը, մի ամբողջ գիշեր մնացել էր հրամանատարի մոտ։

​​​​​​​Նարեկ Գեղամի Ղազարյանը ծնվել է 2002թ-ի փետրվարի 13-ին Էջմիածնում: Ուսումը չհասցրեց շարունակել: 2020թ-ի օգոստոսին կամավոր դիմում ներկայացրեց և ծառայության անցավ Ջաբրայիլում, սակայն պատերազմի ընթացքում նրան տեղափոխել էին Հադրութ:

Խիզախության, բարության, ու ընկերասիրության իդեալ էր. հարազատները նրան նկարագրելիս սկզբում այս բառերն են ընտրում: Եղիշ Մաքսիմի Հովհաննիսյանը ծնվել է 1989 թվականի հունիսի 5-ին Գերմանիայում։

Ջավադյանների ընտանիքը Արցախից է՝ Մարտունի քաղաքից, 9 տարի առաջ տեղափոխվել են Ռուսաստան, սակայն տղան՝ Հրանտ Ջավադյանը, չէր ցանկացել Ռուսաստանում հաստատվել, մի քանի ամիս անցկացնում էր Ռուսաստանում ու նորից վերադառնում հայրենիք՝ Արցախ։